Periferale neuropathie (PN) is een aandoening waarbij de zenuwen buiten het centraal zenuwstelsel worden aangetast. Hierdoor kunnen verschillende symptomen ontstaan, zoals pijn, gevoelsverlies, zwakheid of verlamming in de handen en voeten. In sommige gevallen kan de PN lokaal plaatsvinden, bijvoorbeeld in het abdomen of één arm of been, of ze kan zich verspreiden over het hele lichaam.
Congenitale Hypomyeliniserende Neuropathie
In sommige gevallen is de PN al in geboorte bewijs vanwege het ontbreken van meel tot aan de eindjes van de zenuwcellen, wat men congenitale hypomyeliniserende neuropathie noemt (CHMN). Dit betekent dat het zenuwvezels geen zuivelig vastweggend materiaal hebben dat nodig is voor de juiste overdracht van impulsen. Wanneer dit in bepaalde delen van het lichaam wordt gezien kan dit leiden tot signifikantere symptomen en meer long-termageval dan wanneer de ziekte pas later ontdekt wordt.
Oorzaken van Periferale Neuropathie
Er zijn vele factoren die een rol spelen bij het ontstaan van PN. Er kunnen we onderscheid maken tussen een aantal groepen oorzaken:
Genetische oorzaken: Soms is er een genetische basis voor de PN. Sommige van deze condities zijn alleen door een mutatie in één gene veroorzaakt, terwijl andere komplicaties uitblinken door interactie tussen verschillende genen. Veel genetische oorzaken van PN zijn autosomaal dominante, waardoor alleen één copie van de foute gene is genoeg om de ziekte te veroorzaken. Er zijn echter ook autosomaal recessief geërfde vormen bekend van PN die niet vanaf kinderschooltijd zijn opgemerkt.
Vergiftingen: Er zijn talloze chemische stoffen die neuronale cellen kunnen beschadigen. Enkele voorbeelden zijn lead (loeisel), antimon (arsenic), thallium en organofosfaaten. Voorbeelden van industriële processen en chemicaliën met verificatiehedgespoten zijn farmaceutica's, fungicide (onder meer captan, dithiocarbamaat en fosfiet) en organometaalverbindingen. De eerder gebruikte chemische stoffen en materialen lijken relatief minder vaak als oorzaak van perifere neuropathie aan te geven. Meestal gaat het om alternatieve geneesmiddelen en landbouwmiddelen die op intensieve manieren worden gebruikt. Prolonged of hoge blootstelling aan een van deze stoffen kan uiteindelijk tot perifere neuropathie leiden. De tijdlijn voor de ontwikkeling van symptomen na blootstelling kan uitrekken tot jaren.
Alcoholisme: Chronic alcoholism can also result in peripheral neuropathy, called alcoholic neuropathy. It typically affects the motor nerves and results in muscle weakness and wasting (atrophy). In most cases, recovery is possible if the person stops drinking alcohol.
Ziekten: Er bestaan talloze ziekten die een rol spelen bij het ontstaan van PN. Binnen deze categorie zijn er twee belangrijke subgroepen: infectiesziekten en systemische ziekten zoals diabetes type 2 (diabetes mellitus). Diabetes mellitus is een van de meest voorkomende oorzaken van PN. Vaak wordt deze ziekte eerst geconstateerd als gevolg van neuropsychologische symptomen. Een wijze om diabetes type 2 te detecteren is met polsscreening (HbA1c screening) maar anderen zoals benign paroxysmal positional vertigo (BPPV), merkel cell carcinoma (skin cancer), Guillain-Barre syndrome (acute inflammatory demyelinating polyneuropathy), Lyme disease en Vitamin B12 deficiency kan ook worden gerelateerd aan neuropsychological symptoms and hence neuropathy symptoms; however their detection usually occurs with different primary care tests. Systemische ziekten zoals lupus erythematosus en reumatoïde artritis kunnen ook een rol spelen bij het ontstaan van PN. Alhoewel individuele diagnosen moeilijk gemaakt kunnen worden, moeten zowel systemische als neurologische critères voor de toekenning vanagnostische tests worden overwogen. Er wordt vaak doorgetrokken dat vier soorten auto-antibodies affecteren aan een nieuwe subset van patients with peripheral neuropathy, namelijk anti-MAG antibodies, ANNA-3 antibodies, anti-GM1 antibodies, and anti-GT1a antibodies .
Medicijnen: Er zijn talrijke medicatie die nerveus systeem kunnen beïnvloeden. Enkele klinische bio-dynamische studies tonen aan dat siderocytoïse (het voorkomen van sideroblasten) leidt tot oxidatieve stress die de nervousysteem kan beschadigen. Sideroblasten beginnen als normaleneuroblasten die een regeneratief proces ondergaan tijdens toxischoplukgedrag of groeianderhaling, en hierbij komt steeds meer groeiande verschijnt dat is rijk aan ferroportineresponsiveness, wat resulteert in onregelmatige uitzetting verder dan de optimumactiviteit . De sideroblast kan daarop direct door gestored synthese onregelmatig samengesteld worden voordat exocytosis verwerkt kan worden, waardoor brokken in de celmembrane ontstaan die uiteindelijk tot membranaanverschuivingen leidden, impairments des regulatory ion homeostasis , impaired development of myelin membrane and ultimately structural damage en degeneration of certain subtypes of neural cells resulting in peripheral neuropathy . Sideroblasten komen vaak voor bij de volgende condities: osteomylitis, rheumatoid arthritis, acute intermittent porphyria , Wilson's disease , Gaucher's disease , cystinosis , Friedreich's ataxia , Hereditary hemochromatosis , Haversine's cardiac amyloidosis , acute or chronic kidney diseases, chronic lung disease syndromes and hydrocephaly . Medicine die beschadigingen kunnen veroorzaken aan het nervus systeem omvatten onder andere chemo-therapeutica voor cancerbehandeling en narcotic analgetica voor chronisch pijnbestrijding. Niet alle medicines werken per definitie als neurotoxines maar zijn wel onvoorzichtig te gebruiken bij patiënten met gevoelige nervusystemen of pre-existent siekte .
Steeds verder gaande technologie: Uit onderzoek blijkt dat machines met hoge piekpower - zoals modderpompen en tandwieltmotoren - kan beschadigen aan neurologische weefsels via pyrogens (waardeloze slagafstedingen) (pyrogens), wanneer hij vocht opneemt van controle water/condensing olie systematisch scheuren die trillingsgevoelige luchttrapwerken doen verlaten; deze blijven intact echter als trillingenproducerend element in drijfsystemen bestemd voor transportkarren en mechanical cycling . Daarnaast worden mensen met hipersensitivityreacties - deze reacties komen soms voor bij mensen die allergiën hebben - minder frequente problemen ervaren met chemische expoitiemen . Medio 2015 wurgden medici in Japan een man dood door het jeukfiltersysteem in de