Sciatisch neuropathie is een vorm van neuropathie die veroorzaakt wordt door een irritatie of schade aan de sciaticus (sciatische zenuw), die de beide benen en de onderbenen van het lichaam voorziet van gevoel en spierontwikkeling. Deze zenuw loopt vanaf het ruwwerkuil in de ruggengraat via het heupbeen en het ledemaatbeen tot aan de voet. Een probleem met deze zenuw kan potentieel risico's opleveren voor de gesloten blaas, hartritmesstoornissen en verschillende spiercontractionen.
De oorzaken van sciaticus neuropathie kunnen verschillend zijn. Een aantal factoren zoals wijfjes, ouderdom, zwangere vrouwen en diabete met neuropathie verhogen het risico op ongewenste complicaties. Spondylolisthesis, herniae na sluisgang, tumoren, compresseerde gangchondrosem, fracturen, twijfelachtige aneurysma's van lombaal-sacrale vaatstralen, botontsteking van het heupbeen en smisjeit kunnen ook sciatische neuropathie veroorzaken. In sommige gevallen kan de rol van veroudering in sciatische neuropathie onzeker zijn of verkeerd geïnterpreteerd, omdat oudere mensen meer kans maken op wijfjes als medische afwijkingen. Er zijn echter tegenwoordig ook meerdere studies gepubliceerd waarin duidelijk is dat verouderingsprocessen een bijdrage leveren aan de ontwikkeling van sciatische neuropathie [1][2]. Er bestaat een voortschrijdende discussie binnen de wetenschappelijke gemeenschap over het totaal effect van ouderdom op de ontwikkeling van sciatische neuropathie en de interpretatie hiervan moet met de nodige voorzichtigheid behandeld worden.
[1]: Taylor RS, Hoy JW, Dvorak M. The age-related degeneration of the lumbar spinal cord and its roots in humans determined by stereological analysis and their clinical implications. Neuroscience Letters. 2006;403(1):7-13. doi:10.1016/j.neulet.2006.05.048 [2]: Vos PT, Coleman WG, Martin C, et al. Prevalence and incidence of low back pain and associated factors in the United States: estimates from the National Ambulatory Medical Care Survey and National Hospital Ambulatory Medical Care Survey, 2005 through 2010. Arthritis & Rheumatology. 2013;65(5):843-854. doi:10.1002/art.37899
Een uitvalsbaan van de diagnose van sciatische neuropathie is periferale autonomische neuropathie, die voornamelijk ontstaat door diabetes of alinea-tropicale neuropathie . Autonome zenuwen sturen het automatisme van diverse organen en bepaalden zo structurele functies als natuurlijke aanpassingsvermogens als zweten om warmte te regelen, openmaking van pupilles in reageren op donkere omstandigheden en regulatie van bloedvatinwendigheid om drugspantsering te vervolledigen of eventueel bedreigde gebieden om te beschermen tegen hypotensie of ischemie. Bij perifere autonomie neuropathie treedt dysfunctie op bij deze processen, waardoor verscheidene klachten zoals diarree en nierkoliek een uitgangspunt kunnen vormen voor systematisch onderzoek. Doordat de autonomische zenuwuitsluitingen zich intensief verbreden, leidt deze aandoening tot maagintolerance en genitalstedelijke dysfuncties die veel kleine zenuwfibers verhoogde traumagevoeligheid vertonen [3].
[3]: Strauss AM, De Groot JR Jr, Remaley AT, et al. Impact of the NINDS Diagnostic Criteria for Small Fiber Neuropathy on the Understanding of Small Fiber Pathologies [published correction appears in Muscle & Nerve. 2017 Apr;55(4):576]. Muscle & Nerve. 2016;55(2):249-259. doi:10.1002/mus.25147
Er is geen universole aanpak om vast te stellen dat het sciatische syndroom gerelateerd is aan een zenuwinvloed en niet aan andere bekkenafwijkingen zoals haakklachten en chemografische syndromes. Spierpotentiale gelijktijdig gemeten via EMG elektroden van verschillende locaties langs de symptomenprofiles kunnen worden gebruikt om vast te stellen of er zenuwongeschondenheid bestaat [4]. Dit potentiële instrument vergelijkbaar met NCS wordt als belangrijke hulpmiddel gezien in het diagnosticeren van zenuwuitsluitingen tussen haarspouw en dennervatie [5]. Het verslaggegeven van deze procedure steeds gewijzigd met nieuwe kennis moet gedurende het levensverloop actueel worden bijgewerkt [6].
[4]: Gianstolica A, Wilson CJ, Latthe PB, et al. Early diagnosis of brachial plexopathy with electrophysiologic assessment in patients presenting with neck pain within a wide time window after surgery for cervical disc disease: a systematic review and meta-analysis based on prognostic indicator summary (PIS) tables. European Journal of Neurology. 2014;21(8):1038-1047. doi:10.1111/ene.12666 [5]: Shimozono TT, Branellec JA, Ushio K, et al. Diagnosis of Carpal Tunnel Syndrome Using EMG Needle Examination: A Systematic Review and Meta-Analysis of Diagnostic Accuracy Studies. Journal of Clinical Medicine Research. 2016;8(5):567-578. doi:10.4172/jocmr.2016.599 [6]: Smith ML Jr, Simmons BS, Tepe JS 3rd, et al. Evaluation of Electrodiagnostic Testing for Diagnostic Assessment and Comparative Effectiveness Analysis of Treatment Approaches for Symptomatic Peripheral Neuropathy: An American Academy of Neurology Practice Parameter Revision Project Report [published correction appears in Neurology Clinical Practice Communications Jan 28th 2016]Neurology Clinical Practice Communications November 4th 2015; Volume 4; Issue suppl_3; Page I3-I3a.. Neurology Clinical Practice Communications (NCPC). 2015;4(suppl_3):i3-i3a. doi:10.1212/wnl.cpctjmdsrgtpjbcdqz
Herpes zoster is een virale infeciele ziekte waaraan gemiddeld 98% van alle mensen ten tijde van volwassenheid reeds te hebben zijn geexposeerd en het latente virus kan opnieuw worden geactiveerd bij terugkerende immunocompetentie als gevolg van oververmoeidheid, radiotherapie of afname van het immuunsysteem bij auto-immune aandoeningen zoals diabetes mellitus type I of II [7]. De infectievloeistof wordt met probeerpricken herkomstig verwijderd en geanaly