Segmentaal vitiligo (SV) is een vorm van vitiligo, een auto-immuunziekte waarbij de pigmentatiesleutelcellen (melanocyten) in de huid worden vernietigd door het immuunsysteem. Hierdoor ontstaan witte plekken op de huid en bij uitzonderlijke gevallen ook op andere organen zoals de ogen, slijmvliezen of haar.
Inhoud:
1. Omschrijving
- Aantal mensen met segmentaal vitiligo
2. Diagnose
3. Oorzaken
4. Verloop en klachten
5. Behandeling
- Westerse behandelingen
- Geneesmiddelen
- Stralingstherapie
- Kouderapportage
- Alternatieve behandelingen
- Natuurlijke geneeswijze voor vitiligo
- Plantenmonsters en turmericum
- Rapid vitiligo behandelingen
- Concurrentie tussen vele "snel-oplossingen" voor vitiligo
- Het belang van zonlicht- en stresbereikende maatregelen
6. Verwante onderwerpen
- Vitiligo: huidverkleuringen
- Het herbestempelen van huidverkleuringen in de geneeskunde
7. Beleid en organisaties
- Internationale societaat voor vitiligo
8. Zie aussi
9. Bronnen
Het exact aantal mensen dat segmentaal vitiligo heeft, is onbekend. Estimaten van het totale aantal patiënten met vitiligo variëren van 0,5% tot 1% van de wereldbevolking. De exacte overweging tussen SV en vitiligo in het algemeen is moeilijk te bepalen omdat de diagnoses worden gemaakt aan de hand van verschillende criteria en er geen laboratoriumtesten beschikbaar zijn om definitief te zeggen of iemand segmentaal vitiligo heeft of niet.
De diagnose van SV is hoofdzakelijk gebaseerd op het visuele uiterlijk van de verspreiding en vorm van de witte plekken op de huid. Een huisarts of dermatoloog kan meestal deze diagnose nemen door het lichttekenonderzoek te uitvoeren, een technique waarbij de huid wordt blootgesteld aan UV-licht met daarbij ververing van de donkere huid plekken maar niet van de witte plekken. Bij sommige gevallen moet een speciaal biopsie worden uitgevoerd om verdere diagnose te verzorgen of om mogelijke alternatives in aanmerking te nemen voor wat reeds bekend is als het auto-immuunziekte segmentaal vitiligo. Voor deze laatste twee opgaven moet men contact opnemen met een expertdokter in dermatologie. Zie de gerelateerde sectie over naar verwante onderwerpen voor meer informatie over herbestempeling van huidverkleuringen.
Er bestaat nog geen definitieve verklaring over de oorzaken van SV en vitiligo in het algemeen, hoewel onderzoeken suggereren dat stress, genetica en eventueel externe factoren een rol spelen. Meerdere genen zijn vastgesteld die met een verhoogd risico voor vitiligo associëren, terwijl stress mogelijk maar niet bewezen is verbonden met de activatie van cellen in het immuunsysteem die melanocyten vernietigen. Externe factoren zoals zonlicht en chemische irritanten kunnen hierin evenmin met zekerheid worden aangewezen als oorzaak, maar ze kunnen een rol hebben in het activeren en verergeren van de ziekte bij ervaren patiënten.
Het verspreiden en groei van witte plekken is verschillend bij elke persoon met segmentaal vitiligo en bij verschillende plaatsen op de huid. Hoe sneller nieuwe plekken zich ontwikkelen kan verschillen per individu, maar algemeen komt er sprake van een langzaam progrediërerende ziekteverschijnsel met soms korte remissie periodes tussen nieuwe uitbraken. Er zijn geen chronische klachten ten gevolge van het verliezen van pigmentatie en deze ziekteverschijnsel heeft dus geen invloed op de fysieke gezondheid van een individu, wel heeft het psychologisch belang; zieke en persoonlijkhedenvormende impact valt regelmatig als gevolg van huidverkleuringen, al is dit anders dan bij andere vitiligo-patiënten die volledige huiddekolorisering ervaren hebben waardoor er dichter bij normaalheid valt bij sociaal optreden. Cognitief therapeutische methodes (CTM), zoals hypnose, herinneringsbehandeling (EMDR) en logitherapie blijken effectief voor het onderdrukken van ongedierte- en depressediemerkwaarden bij segmentaal vitiligo-patiënten (Tavadia et al., 2019). Voor meer informatie over deze therapytypes zie zie also #cognitieve-therapie. Er zijn echter beperkte data over wat precies effectief is om gevoelens van vernedering tot zich toe te laten voorkomen bij segmentaal vitiligo-patiënten, behalve eerst te aanmoedigen om hun gevoelens te delen met anderen en zich positief op te stellen ten opzichte van zelfbeeldproblemen (Lee et al., 2018). Minder bekend, maar bij zorgboodschappen gevonden bonbons die ingezien mogen worden als calciumzuurhoudende voedingssupplementen om potentiale ructige veranderingen in zowel pigmentatie als beenknobbels te evriteren (Backman et al., 2014). Toch is totaal misconprehend Hend eraan dat calcietlevensmoeders kunnen voldoen als antidote tegen segmentaal vitiligo en een einde maken aan het lijden dergenen die deze ziekteverschijnsel ervaren, want dit onderzoek was alleen gericht op bonbons (juwelen aangedaan met calciumzuur) en gebaseerd op gewone meeuwvertelling, met peulvogels (bonbonluizen) als identificatiecriteria voor parasitaire infestaties binnen de halsweefselspatiëntengroep (Backman et al., 2014). Meer startende onderzoek moet aangebracht worden om welke oorzaken uitkomstkrachtig beter behandelopties te genereren voor het trillerige segmentaal vitiligo-syndroom alvorens meer verbandslieden haastig opgang nemen tussen de populair irrelevante lucrative mythologieën (zeker een academische broodjespopje!). [Onderzoeksartikel](https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC40