Vitiligo

Vitiligo ([vitǐˈliːɡo] (listen)) is een auto-immuunziekte die zich kenmerkt door het verliezen van pigment in de huid en haar. De ziekte kan in elke leeftijd, maar voornamelijk bij volwassenen, optreden en plaats zich vaak op de gelaatshuid en handen of armen. De ziekte heeft geen relatie met hygiëne en gezondheidsrisico's en is niet overdraagbaar.

Symptomen

In het eerste stadium van vitiligo verandert de huidkleur in veelal witte vlekjes, die aanvankelijk klein zijn en zich later kunnen vergroten tot grote plekken. Bij een aantal mensen ontstaan deze vlekken in gele of roze-bruine omliggende huid. In ieder geval drie kwarten van alle vitiligo-patiënten klagen over depigmentatie aan mergbare delen van lichaamsscheuren, zoals het oor, lippen, schouders en navelgordel. Bij sommige patiënten treedt vitiligo ook op aan bepaalde gebieden van de huid die onderbelicht worden, zoals het been of het voorhoofd.

Oorzaken

De exacte oorzaak van vitiligo is niet duidelijk, maar er zijn meerdere theorieën. Een aantal studies suggereert dat mutaties in genen die betrokken zijn bij de melanocytale differentiatie of melanocytale overleving als oorzaak van vitiligo dienen te fungeren. Daarnaast is er ook een mogelijke verband met stress en auto-immuunsysteem. Er zijn ook wel autosomal dominante erfelijke varianten beschreven.

Behandelingen

Conventionele behandelingen

1. Corticosteroiden: Dit zijn hormoonpreparaten die opnieuw vorming van pigment bevorderen. Ze kunnen geleverd worden in verschillende vormen, zoals creamen of injecties. Er zijn echter potentiële neveneffecten, waaronder hoesten, verstoringen van ademhaling, akne en verdikking van het weefsel.
2. Kaliumoxalaat: Kaliumoxalaat wordt toegepast om slijmhuidlaagjes (stratum corneum) te verzwakken waardoor melanocyten gemakkelijker hun pigment ontspreiden naar de bovenste laag van de huid.
3. Fotoch BLU-U: Fotochemotherapie met blue light (405-420 nm) stimuleert melanocyten tot pigmentproductie en reactivatie van melanocyten die nog bestaan, maar door het immuunsysteem verzwakt zijn.
4. Excimerlasertherapie: Deze behandeling gebruikt een lichtbron die luchtzuurstof selectief absorbeert bij 308 nm en expoiteert een smalle band van huid waarbij superficieel pigmentproductie wordt gestimuleerd terwijl het immuunsysteem tegengehouden wordt via UVB-bloodfilters.
5. Puntenbiopsie: Deze methode wordt toegepast wanneer er slechts een paar melanocyten over zijn in een betrokkene huid- of haarregio. Tijdens deze procedure wordt een zeer klein gedeelte gevonden huid gesleten zodat nieuwe melanocyten zich ontwikkelen en pigment producteren op een natuurlijke manier.
6. Transplantatie van melanocyten: Na een meso- of pigmentedepigmentation biopsie (een stukje gevonden melanocytenhoudend weefsel) wordt ten minste één stuk melodicent (melanocytencultuur) uit dit weefsel vervaardigd om pigment terug te brengen naar de heropgeknapte huidplaatsen. Er wordt ook onderzoek gedaan naar andere technieken voor zovernormale vertakking levert (zoals cultivering van celluláris reektanten).
7. Stromatherapie : Andere methodes gelden als experimenteel, zoals stromatherapie met behulp van elektromagnetische velden om 'negatieve ionen' aan te maken die melanocyten stimulerend werken. Hierbij is echter nooit gedemonstreerd dat strometherapie de stadia van vitiligo verbetert of stabiliseert.
8. Homeopathische behandeling : Mogelijke homeopathische remedies om de staagheid van vitiligo te beïnvloeden zijn Calcarea carb., Sepia officinalis, Thuja occidentalis, Graphites en Lycopodium clavatum. Echter zijn er geencontrollede onderzoeken naar effectiviteit uitgevoerd en er is dus geen wetenschappelijk bewijs dat deze stoffen effectief zijn bij de behandeling van vitiligo.

Natuurlijke behandelingen

1. Aloe Vera: Aloe vera kan helpen huidontsteking, hoestontsteking en irritatie af te Remmen. Het bevat talrijke chemische stoffen die wel genomineerd worden als bestrijders tegen ontstekingen zoals ureumfoliate en salicylaalcohol, twee middelen bekend om tegen inflammatoires aandoeningen werkzaam te zijn.
2. Piment: Piment wordt gebruikt om verschillende aandoeningen te genezen waarbij de huid aangedaan wordt, waaronder psoriasis, acne vulgaris en eczema atopicum. Het bevat capsaicine, een irriterende stof die kan helpen met pijnbeheersing als het uitgeoofd op de pijnlijke locatie van het lijden wordt aangebracht en de neurotransmitters temperen, nu utfdelingen in de zenuwen vertraagt als gevolg van desensibilisatie van thalaamussensoriale neuronen (TCXN2) in de aandoening gekrabbige voeten ("dkk"). Capsaicine maakt deel uit van broodnoten en werd meer dan 140 jaar geleden gebruikt om pijnstilleringscapablades te maken door Nathaniel Hayward Meyer in Massachusetts onder de naam "Meyer's Embrocation". Het wordt nu veel gebruikt om pijn door ontstekingen te dragen in dieren geneeskunde, massage therapy en sportrevalidatie en gebruiktonder medisch personeel om pijnstillend medicamenteus ondergaan na verkiesing voor anesthetica tijdens chirurgische ingrepen en epidurale anesthesia ten bate dervrouwen die geborend zijn. Capsaicine is commercieel beschikbaar als kruidenolie en is ook beschikbaar als specifiek pijnmoedermiddel onder diverse merknamen zoals "Capzasin", "Arthritis Relief" , "Zostrix", "Caprin" and "Icy Hot" ("Sport Heat") . Piment blad heeft wat morele problemen omdat het verspreid is door duizenden exporteurs en hitte-tolerant planttypes erotonius ondanks een volledige verbodenversie door de Convention on International Trade in Endangered Species of Wild Fauna and Flora . Op dit moment dreigt piment jelegale belastingverhogingen op de prijs te laten nemen als gevolg van monopoliebewind bij exporteurs; daarom moet de regering interfereren alvorens alle animoorees naar bedrijven gaan die lavierte piment leveren zoals Lavidad Farmers Cooperative Noongoyacan Inc of San Vicente City op Mindanao Island in de Filipijnen . Indien mogelijk zou het toewijzen van animooren beter zijn door nationale landbouwministeries of landbouwbureaus om nieuwe brandmarktmodellen te gaan werken