Paresthesia neuropathy, in het dagelijks leven ook wel parangineurologie genoemd, is een neurologische stoornis gekenmerkt door pijn, tast- en kleurveranderingen in de zenuwen van de perifeer zenuwstelsel. Deze stoornis kan aanleiding geven tot gevoelsverwijvingen (zoals brandende, stikzure of verdoofde gevoelens), doodtijd, remmingsgevoelens, fractiezichten of anderszins veranderd gevoel in de ledematen. Deze verschijnselen kunnen zich voordoen in elk deel van het perifeer zenuwstelsel, maar het lijkt te worden ervaren dat de huid daar waar nodig beïnvloed wordt. Dit probleem kan vooral impact hebben op de voeten.
Het meest voorkomende oorzaak van parasthezien en pijn bij paresthesia neuropathy is algemeen gebruikte medicatie en diabetes mellitus. Overigens kan voor sommige individuen een andere oorzaak worden geconstateerd, zoals auto-immuuneprocessen, schade door giftigheid, genetisch vruchtbaarheidssyndroom en toxinen in drinken en drugsgebruik. Alle genoemde risicofactoren verwijzen naar eventueel ophoopdelen die bij duurzaam Medicijngebruik of langdurige ziekten kunnen optreden. Verder kan diabetes duurzaam onder invloed zetten op de functie van de bloedvaten in de handen en voeten, waardoor een hogere kans op parasthezien optreedt.
De verschijnselen van paresthesia neuropathy variëren in zwaartegraad en verspreiding met name over het lichaam. Men ondervindt vaak microparesthesia's, met meer frequent oogverblindheid dan dishetanomie (doordat bepaalde vezels geselecteerd worden). Afhankelijk van de rol die de witte substaantjes van de zenuwen spelen (axonen, assen en/of myelin) in het verschijnsel bestaat er verschillende plaatsbepaling aan talrijke (periferale) locaties. Bovendien kunnen de verspreiding van parasthezien in groepsgewijs (Mononeuropathie), multivormig (Polyneuropathie) of weidend doorheen alle locaties (Generalised paresthesie) patroon aannemen. Daarom zijn alles een belangrijk onderdeel van de diagnose, alstublieft met medische controle voor onbedoelde overspraak of moeilijkheden met genetische testen als gevolg van haakmutaties. De Doctor or specialist actief in geriatrie is dijk jaarlijks worden ingeschreven voor een eigen artikel over deze niet rijp syndroom.
Deze terminologie wordt vaak verwezen door geneeskundigen en zorgverleners om betere communicatie tussen individuen uit te leggen over aard, oorzaak en behandeling van neurofysiologisch begrip. Vooral ICD-9 codes neuropathy helpen herkenbaar te maken wat gediscussieerd wordt tussen individuen zonder visueel referentiemateriaal. Het volgende is een selectie ICD-9 codes die handig zijn bij de diagnose van neurofysiologisch begrip: