Vitiligo is een huidziekte die veroorzaakt wordt door de afval van pigmentcellen (melanocyten) uit het huid- en haarvederm, waardoor witte plekken ontstaan op verschillende plaatsen van het lichaam. De exacte oorzaak van vitiligo is onbekend, maar aangenomen wordt dat genetische factoren, auto-immuunreacties en stressfactoren een rol spelen.
Typische symptomen van vitiligo zijn de onverwachte aanwezigheid van witte of lichtgebarbeelde plekken op de huid. Deze plekken kunnen geleidelijk groter worden en zich verspreiden over andere delen van het lichaam. Ook verandert het huidgevoel in de gebreede plekken, waardoor deze soms stijf en zacht aanvoelen.
Er bestaat geen directe genezing voor vitiligo, maar er zijn wel diverse behandelmethoden beschikbaar die geprobeerd kunnen worden om de substantieelheid van de huid en het herstel van de pigmentproductie te bevorderen.
De medicamenteuze behandeling van vitiligo kan variëren van topicaal toegepaste corticosteroïden tot systemische medicatie met zoals azatioprine of methotrexateat. Topicaal gebruikte crème's en poeder maken gebruik van activators van melanocyten als bèta-receptorblokkers, antioxidanten of UV-bezwerking.
Micro-pigmentatie is een cosmetische behandelmethode waarbij een pigmentatieonderlaag wordt toegediend om de blanke plekken duurzamer te kleuren. De resultaten van micro-pigmentatie kunnen echter variabel zijn en moet regelmatig herhaald worden om de huidskleur gelijk te houden.
Er zijn diverse home remedies en supplementen die als natuurlijke behandelmiddelen voor vitiligo worden gebruikt, zoals afkaalbolus, grote bladeren van pimpelzuringtje, saueraardappelen, zoutwaterbadjes, vitamine B12-injecties en schorsben (Ginkgo biloba). Echter, er is weinig wetenschappelijk bewijs dat deze methoden werkzaam zijn bij vitiligo. Geleide door door medisch personeel wordt dit des te teuggelijk aangeraden.
Gecreëerde huidpatches (cultureskin transplantatie) zijn een recente ontwikkeling in het behandelen van vitiligo. Door de melanocyten in een laboratorium cultureren en daarna gecreëerde patchen toepassen op de blanke plekken, kan de oorspronkelijke huidskleur hersteld worden. Dit proces kan echter langdurig zijn, duurzaamheid is nog niet verzekerd, en alleen worden toegestaan in speciale gevallen met bepaalde criteria.
Bovendien zijn er geen absolute preventieve maatregelen tegen vitiligo. Wel wordt aangeraden om zolang mogelijk bescherming te bieden tegen uv-straling door het dragen van kleding met beschermende factor, het dichten op tijd wanneer zich donkerplekken voordoen, stresstoestanden te vermijden en gevoelige delen van het lichaam te beschermen tegen externe belastingfactoren.
Vitiligo (uitspraak: [vɪˈtiliːgo] of [vɪˈtiligo]) is een visuele auto-immuunziekte die veroorzaakt wordt door de afsterving van pigmentceljes (melanocyten) in de huid en haar aan de oppervlakte van het lichaam. Deze afsterving leidt tot onregelmatige witte plekken, meestal rond ogen, lippen, handen, armkleding en voeten.
De geschiedenis van vitiligo gaat terug tot de oudheid. De naam 'vitiligo' komt uit het Latijn en betekent 'geweldige verspreiding'. De eerste beschrijving van vitiligo vond plaats door Aristoteles rond 300 v.Chr., toen hij de ziekte beschreef als een "bleke aandoening". In de middeleeuwen werd de ziekte bekend onder de naam "lepratrossenschikken" vanwege de overeenkomsten met de lepra, die ook bleke afwijkingen veroorzaakt. Maar vitiligo en lepra zijn twee geheel verschillende ziekten.
Een diagnose vitiligo kan gesteld worden door een arts op basis van de klinische symptoms, namelijk de aanwezigheid van witte plekken en een klacht over het verspreiden van deze witte plekken. In sommige gevallen kan een biopsie van het ziekteafgemelde gedeelte nodig zijn om het verschijnsel vitiligo te bevestigen en uitsluiting te geven aan andere ziekten, zoals albinisme of leukodermie.
Er bestaan meerdere vormen van vitiligo:
Vitiligo is sterk gerelateerd aan andere auto-immuunziekten, zoals Hashimoto-thyroiditis en Addisonziekte. Ook heeft maniëravitiligo potentiële verbanden met psychiatrische aandoeningen, zoals dolioparanoïde psychoses en schizofrenie. Er is een seksverschil in de prevalentie: Mannen ondervinden hormonale changeover's en daardoor lijkt ze voor mannen meer persistente te zijn dan voor vrouwen die vaak verklaart wordt tijdens hun menstruatiecyclus of zwangerschap een verbetering ervaren in hun pigmentatieverschijnselen.
Er is nog geen geneeswijze voor vitiligo gevonden, maar er zijn verschillende behandelopties die gebruikt kunnen worden om het verspreiden van de witte plekken tegen te gaan, de kwaadaardige immuunrespons tegen melanocyten tegengegaan of pigmentatie in lichaamskleur te herstellen: